Από τις “φεμινιστικές νίκες”, στην προετοιμασία για πόλεμο και τη δωρεά ωαρίων
Τα τελευταία 3 χρόνια βλέπουμε το κράτος με τους ειδικούς του, τους δημοσιογράφους και κάθε λογής ρουφιάνους να μιλάει για εμάς τις γυναίκες. Από τη μία τους είδαμε να διαρρηγνύον τα ιμάτιά τους για το καλό μας, ιδιαίτερα μέσω της καμπάνιας ενάντια στην ενδοοικογενειακή βία, το metoo και, τώρα τελευταία, τις υποτιθέμενες επιλογές που μας δίνουν οι τεχνολογίες αναπαραγωγής και η κατάψυξη ωαρίων. Από την άλλη, οι ίδιοι ακριβώς αυτοανακηρυγμένοι σωτήρες μας, βρήκαν κάθε πιθανό τρόπο να λοιδορήσουν και να υποτιμήσουν τις ζωές μας, όπως μέσα από την ακατάπαυστη ειδησεογραφία για τις μανάδες-τέρατα της εργατικής τάξης.
Πως γίνεται όμως να συμβαίνουν όλα αυτά; Τι κοινό μπορεί να έχουν οι φεμινιστικές «νίκες» των τελευταίων τριών ετών, ο ιός και ο πόλεμος; Τι σχέση έχει η μετά-λοκντάουν ζωή με την δωρεά και την κατάψυξη ωαρίων; Ποια είναι η σχέση όλων αυτών μαζί;
Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που έχουμε καταπιαστεί τα τελευταία χρόνια σαν ομάδα και προσπαθήσαμε να συζητήσουμε μέσα από δύο εκδηλώσεις που πραγματοποιήσαμε το περασμένο καλοκαίρι με τίτλο Από τις “φεμινιστικές νίκες”, στην προετοιμασία για πόλεμο (την εισήγηση της εκδήλωσης μπορεί κάποια να την βρει στο τεύχος #29) και τον Γενάρη που μας πέρασε, με τίτλο Κατάψυξη ωαρίων: νέες ιδέες για την εκμετάλλευση και την πειθάρχηση των γυναικών σε καιρούς κρίσης. Αν και φαινομενικά τα ζητήματα με τα οποία καταπιάστηκαν οι δύο εκδηλώσεις μπορεί να μοιάζουν σχετικά ασύνδετα μεταξύ τους, στην πραγματικότητα καθόλου ασύνδετα δεν είναι.
Κοινή αφετηρία και των δύο συζητήσεων ήταν η ανάγκη μας να μιλήσουμε για τους νέους τρόπους και τους ανανεωμένους όρους εκμετάλλευσής μας, όπως έχουν διαμορφωθεί μέσα στα τελευταία χρόνια, και να συζητήσουμε για τις κρατικές πολιτικές που φιλοδοξούν να εντατικοποιήσουν τη γυναικεία εργασία μέσα στην πολεμική οικονομία. Αλλά ίσως το πιο σημαντικό κοινό των δύο συζητήσεων εντοπίζεται στην ανάδειξη των κρατικών επιδιώξεων που αφορούν την πειθάρχηση και τον έλεγχο των γυναικών.
Υποστηρίξαμε ότι οι κρατικές φεμινιστικές καμπάνιες (#metoo κτλ), δεν ήρθαν σε ένα πνεύμα γυναικείας χειραφέτησης που επαναπροσδιορίζει τις έμφυλες σχέσεις και φέρνει τις γυναίκες σε καλύτερη θέση. Αντιθέτως, αυτό που είδαμε να εξελίσσεται με πρόσημο το φεμιναστάδι ήταν ένα κρατικά οργανωμένο αστυνομικό σχέδιο που πήγε παρέα με την κρατική λοιδορία των γυναικών της εργατικής τάξης. Στο κέντρο αυτού του σχεδίου, βρίσκεται ένα συνεχές κρατικό διακύβευμα: ο έλεγχος και η επιτήρησή της αναπαραγωγικής εργασίας, δηλαδή της εργασίας που κάνουν οι γυναίκες τόσο εντός, όσο και εκτός του σπιτιού. Ειδικά σε καιρούς πολεμικής προετοιμασίας, η πειθάρχηση των γυναικών στην εργασία της αναπαραγωγής είναι μεγάλης σημασίας για τα καπιταλιστικά κράτη. Γιατί είναι οι γυναίκες που καλούνται να μεσολαβήσουν τις κρατικές εντολές στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, είναι οι γυναίκες που πιέζονται να ρίξουν πλάτη στα κρατικά σχέδια και ταυτοχρόνως να κατευνάσουν τη δυσαρέσκεια στις κρατικές εντολές, διατηρώντας έτσι τη κρατική συνοχή και τη πίστη στις κρατικές επιδιώξεις. Γιατί είναι οι γυναίκες που θα πρέπει να πειθαρχήσουν να δουλέψουν για τις ανάγκες του κράτους σε καιρούς πολέμους, όταν και όπου τις χρειάζεται.
Και παρόλα αυτά η συμμόρφωση των γυναικών σ’ αυτές τις νέες πειθαρχήσεις δεν ήταν καθόλου δεδομένη. Για αυτό και καθημερινά το κράτος και οι ειδικοί του φροντίζουν να πυκνώνουν τις εντολές, ζορίζοντας όλο και πιο πολύ τις γυναίκες της εργατικής τάξης, με ακόμα πιο εντατικούς όρους και ακόμα πιο αναβαθμισμένους τρόπους.
Το θέμα για το οποίο μιλήσαμε στην εκδήλωση Κατάψυξη ωαρίων: νέες ιδέες για την εκμετάλλευση και πειθάρχηση των γυναικών σε καιρούς κρίσης, μόνο ως κομμάτι αυτής της κρατικής στόχευσης μπορεί να γίνει κατανοητό. Υποστηρίξαμε πιο συγκεκριμένα, ότι η καμπάνια με το κωδικό όνομα «κατάψυξη ωαρίων» είχε δύο παράλληλες στοχεύσεις, εξίσου σημαντικές για τις κρατικές επιδιώξεις. Πρώτον, καλούσε τις γυναίκες να κάνουν χρήση των τεχνολογιών αναπαραγωγής και να καταψύξουν τα ωάριά τους. Και ενώ το κάλεσμα αυτό διαπνεόταν από έναν αέρα χειραφέτησης και γυναικείες ενδυνάμωσης, εμείς καθόλου έτσι δεν το είδαμε. Αντιθέτως, αναγνωρίσαμε την συγκεκριμένη καμπάνια ως προσπάθεια αναβάθμισης και εντατικοποίησης της προσταγής στο κοινωνικό μας ρόλο, αλλά και τις συγκεκριμένες τεχνολογίες ως κομμάτι του ιατρικού σεξισμού στον έλεγχο την της αναπαραγωγική μας δυνατότητα. Υποστηρίξαμε δηλαδή ότι, το κράτος μέσω των ειδικών και της τεχνολογίας, εντατικοποιεί τους όρους της κοινωνικής πίεσης, ώστε να φέρει υπό τον έλεγχό του, ακόμα περισσότερο, τη γυναικεία εργασία και την κοινωνική αναπαραγωγή. Σε δεύτερο επίπεδο, η καμπάνια καλούσε κοπέλες να γίνουν «δότριες» ωαρίων. Η διάδοση της κατάψυξης των ωαρίων, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ωφέλησε πρώτα και κύρια στο να μας εξοικειώσει με τις τεχνολογίες της αναπαραγωγής, τις ιατρικές διαδικασίας και τις πρακτικές που αυτές περιλαμβάνουν, ώστε μελλοντικά να μπορέσουμε να ενταχθούμε όλο και περισσότερες από εμάς ως εργάτριες στη βιομηχανία της αναπαραγωγής. Είδαμε, λοιπόν να ανοίγεται ένα πεδίο εκμετάλλευσης για όλο και περισσότερες γυναίκες, με ακόμα πιο υποτιμημένους όρους και ακόμα πιο εντατικούς τρόπους. Υποστηρίξαμε δηλαδή ότι, η δημόσια αυτή εκστρατεία συσκοτίζει το γεγονός ότι οι γυναίκες στριμωχνόμαστε όλο και πιο πολύ και άρα μέσα στην κρίση όλο και περισσότερες θα χρειαστεί να κάνουμε δουλείες σε νέους τομείς, συμπεριλαμβανόμενου και του τομέα της βιομηχανίας της αναπαραγωγής και του αναπαραγωγικού τουρισμού.
Αυτό που βλέπουμε λοιπόν σε καιρούς κρίσης και πολεμικής προετοιμασίας είναι τον κρατικό λόγο να πυκνώνει, να δημιουργεί νέους τρόπους ελέγχου της αναπαραγωγής και νέες ιδέες για την εκμετάλλευσή μας. Αλλά όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να μας είναι ξεκάθαρα αν δεν βρισκόμασταν η μια με την άλλη σε τακτική βάση, αν δεν μιλούσαμε για όσα μας συμβαίνουν, αν δεν κάναμε τις ατομικές μας καχυποψίες συλλογικές γνώμες για τον κόσμο μας. Γιατί αυτό είναι η μόνη διέξοδός μας, ο μόνος ανταγωνιστικός λόγος απέναντι στο φόβο και τη σύγχυση.
Αν κάποια έχει ανάγκη να συζητήσει θέματα σαν και αυτά, μην διστάσει να μοιραστεί τις σκέψεις της μαζί μας!
Επικοινωνία: omadamigada@yahoo.com
———————————————————————————————————————————————
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ
Από τις “φεμινιστικές νίκες”, στην προετοιμασία για πόλεμο
Σάββατο 18 Φεβρουαρίου/ 19:00/ Κατάληψη Ευαγγελισμoύ/Ηράκλειο Κρήτης
Το ΝΕΟ μας τεύχος ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ!
Χειμώνας ’23
Τα τεύχη του περιοδικού μπορείτε να βρείτε σε επιλεγμένα σημεία διακίνησης στο κέντρο της Αθήνας, σε στέκια και βιβλιοπωλεία της επαρχίας (check Επικοινωνία/Διακίνηση). Όποια φίλη δεν έχει πρόσβαση σε κάποιο από τα σημεία αυτά μπορεί να μας στείλει ένα μεηλ στο omadamigada@yahoo.com.
Κατάψυξη ωαρίων
νέες ιδέες για την εκμετάλλευση και πειθάρχηση των γυναικών σε καιρούς κρίσης
Τον τελευταίο χρόνο θα έχετε προσέξει τις συχνές παροτρύνσεις από σελέμπριτι πρωινάδικων να πάμε να καταψύξουμε τα ωάριά μας. Θα έχετε προσέξει επίσης ότι, παράλληλα, μας πρήζουν με τη “βόμβα του δημογραφικού”. Θα έχετε σκεφτεί επίσης μήπως και πουλήσετε κανένα από τα δικά σας ωάρια τώρα που στριμώχνει η φάση για κανένα εξτραδάκι. Και όλα αυτά, μαζί με την παραδοσιακή πίεση να γίνουμε μάνες.
Ε, όλα αυτά μαζί θα τα συζητήσουμε ώστε να βγάζουν νόημα για την δυστοπική περίοδο που διανύουμε, την Πέμπτη 26 Ιανουαρίου στις 7μμ στην ΑΣΟΕΕ !
mιγaδa* 